عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟

معرفی ICO

ICO و یا عرضه اولیه سکه در اصل نوعی پروژه ی جذب سرمایه برای ارائه ی ارز های دیجیتال می باشد. در این گونه جذب سرمایه، عرضه کنندگان سکه در ازای واگذاری سکه های خود به سرمایه گذاران، سرمایه جذب می کنند. اکثر این ICO ها در ازای فروش سکه های خود به سرمایه گذاران از آن ها بیت کوین و اتریوم دریافت می کنند.

ICO در معنای لغوی به معنای عرضه اولیه کوین می باشد. عنوان کامل ICO عبارت Initial Coin Offering می باشد. در عمل، با استفاده از ICO برای عرضه یک سکه کمک های مالی جمع آوری می شود. پروژه های ارز دیجیتال برای آن که بتوانند اهداف خود را جلو برده و پروژه را به مرحله نهایی برسانند، سکه های خود را به سرمایه گذاران می فروشند تا بتوانند سرمایه به دست آورند.

این گونه سکه ها بر روی بستر بلاک چین پیاده سازی شده اند و معمولا از بلاک چین اتریوم برای فعالیت های خود استفاده می کنند.

ایده ی بدون سرمایه

در سراسر دنیا هستند افرادی که قصد دارند در دنیای ارز های دیجیتال برای خود کسب و کاری بر پا کنند. این افراد و یا شرکت ها معمولا ایده های جالب و جذابی را برای شروع کار خود در سر دارند. اما تمام این ایده ها یک کمبود بزرگ دارند و آن هم کمبود مالی است. این افراد می توانند برای این که پروژه ی خود را پیش ببرند به صورت غیر متمرکز ICO خود را اعلام کنند و از تمام مردم و سرمایه گذاران در سراسر دنیا دعوت کنند تا در آن پروژه سرمایه گذاری کنند.

پس از این که ICO های اولیه شکل گرفتند، کم کم و به مرور زمان این عنوان محبوب شد و بر سر زبان ها افتاد و افراد و پروژه های زیادی شروع به درست کردن توکن بر پایه بلاک چین اتریوم کردند تا بتوانند ICO برگزار کنند و برای رسیدن به اهداف خود سرمایه به دست آورند.

سکه هایی مانند Tron و EOS و BNB از این دسته سکه ها هستند که در ابتدا بر پایه بلاک چین اتریوم تولید شدند و سپس اقدام به برگزاری ICO کردند و موفق شدند اهداف خود را پیش برده و پروژه هایشان را توسعه دهند. این سکه ها به کمک این سرمایه اولیه موفق شدند بلاک چین اختصاصی خود را ساخته و از اتریوم به بلاک چین مخصوص خودشان مهاجرت کردند.

قرارداد هوشمند

برای سرمایه گذاری بر روی سکه ها با استفاده از ICO ها، سرمایه گذاران یک قرارداد هوشمند که بر پایه بلاک چین نوشته شده است را تنظیم کرده و درخواست خود را برای سکه ی مورد نظرشان ارسال می کنند. در ازای دریافت سرمایه، شرکت توسعه دهنده ی سکه به سرمایه گذارانش نسبت به ارزش سکه ها، از توکن های خودش می فرستد.

برخی از پارامتر هایی که در سرمایه گذاری های سنتی رعایت می شده است در این قرارداد های هوشمند نیز رعایت شده است. پارامتر هایی مانند مقدار حداقل سرمایه گذاری، حداکثر سرمایه گذاری و مواردی از این قبیل

اولین ICO ثبت شده، در تاریخ 31 جولای سال 2013 و توسط مسترکوین انجام شده است. رهبران این پروژه براک پیرس و اسکات واکر بوده اند. این دو نفر یک اعلان عمومی برای جمع آوری بودجه راه اندای کردند که در آن هر کس می توانست در ازای پرداخت بیت کوین به کیف پول مشخص شده، سکه ی مسترکوین دریافت کند. به مرور پروژه مسترکوین شروع به با ارزش شدن کرد و سپس سرمایه گذاران می توانستند سکه های خریداری شده را به قیمت بالاتری به فروش برسانند. در آن زمان حدود پانصد نفر در ICO شرکت کردند و رقمی معادل 4700 بیت کوین جمع آوری شد که در آن زمان معادل 5 میلیون دلار بود. در ادامه ی همان سال قیمت بیت کوین یک انفجار را پشت سر گذاشت و قیمتش از 100 دلار به 1000 دلار در ماه دسامبر رسید.

توکن شبکه اتریوم

اما در سال بعد یعنی 2014 یک ICO توسط بنیانگذار اتریوم صورت گرفت که موفق شد دنیا را تغییر دهد. بر اساس گزارشات منتشر شده، پس از حدود دوازده ساعت از شروع فروش، مقدار 7.4 میلیون سکه ی اتر فروخته شد. در آن زمان این مقدار سکه ی اتر برابر با 3700 بیت کوین یا به عبارتی 2.3 میلیون دلار بود. بر اساس آمار منتشر شده، تیم اتریوم موفق شد با استفاده از ICO خود مقدار 15 میلیون دلار سرمایه جمع آوری کند.

در ادامه و پس از گسترش شبکه ی اتریوم، پروتکل ERC20 توس اتریوم منتشر شد که خود انقلابی در صنعت ICOها به شمار می رود و باعث شد اتریوم به یک بستر مطمئن برای برگزاری ICOها بشود.